Verbum

rozorać

зак. разараць, узараць

rozorywać

незак. разорваць, узорваць

rozpacz

ж. роспач, адчай;

wpaść w rozpacz — упасці ў роспач (адчай)

rozpaczać

незак. траціць надзею; упадаць у роспач (адчай)

rozpaczliwie

роспачна; шалёна

rozpaczliwy

rozpaczliw|y

роспачны, адчайны;

~a walka — адчайная барацьба;

~y krzyk — адчайны (роспачны) крык

rozpad, ~u

м. распад; развал;

rozpad tkanek мед. распад тканак;

okres połowicznego ~u фіз. перыяд паўраспаду

rozpadać się

I незак.

распадацца; развальвацца

II rozpada|ć się

зак. пачаць ліць (пра дождж); узяцца; залажыцца;

~ło się na dobre — дождж залажыўся (узяўся) не на жарт

rozpadlina

ж. расколіна

rozpadnięcie się

н. распадзенне; развальванне