Verbum

rozkołysać się

зак. раскалыхацца

rozkop, ~u

м.

1. раскапанае месца; раскоп;

ulica pełna ~ów — на вуліцы шмат раскопаў;

2. ~y мн. раскопкі; раскопы

rozkopać

зак.

1. раскапаць;

2. скінуць (коўдру)

rozkopać się

зак. раскрыцца (скінуць з сябе коўдру)

rozkopywać

незак. раскопваць; разграбаць

rozkorkować

зак.; гл. odkorkować

rozkorzenić się

зак. укараніцца; пусціць карані

rozkosz

ж.

1. асалода;

z ~ą — з асалодай;

istna rozkosz! — сапраўдная асалода!;

2. ~e мн. раскоша; уцехі;

~e podniebienia — абжорства

rozkoszny

прыемны, цудоўны, шчасны;

~y uśmiech — прыемная ўсмешка;

~e życie — шчаснае жыццё

rozkoszować się

незак. цешыцца