Verbum

ścięcie

н.

1. адсячэнне;

2. пакаранне смерцю (адсячэнне галавы)

ścięgno

н. анат. сухажылле

ścięgnowy

сухажыльны

ścięty

зрэзаны; зрублены; ссечаны;

~e drzewo — ссечанае дрэва;

jak z nóg ~y перан. слабы; які ледзь ходзіць (на нагах трымаецца)

ścigać

незак. праследаваць; гнацца

ścigać się

незак. бегаць навыперадкі

ścinać

незак.

1. зрэзваць, зразаць;

2. сцінаць (знімаць) галаву, абезгалоўліваць;

3. замарожваць;

4. правальваць

ścinać się

незак.

1. застываць;

2. зрэзваць, зразацца;

3. правальвацца

ściosać

зак. счасаць

ściosywać

незак. счэсваць