Verbum

rozjuszony

раз’юшаны

rozjuszyć

зак. раз’юшыць

rozkaprysić się

зак. раскапрызіцца

rozkarmiać

незак. раскормліваць

rozkaz, ~u

м. загад;

dowódca wydał rozkaz — камандзір аддаў загад;

złamać rozkaz — парушыць загад;

rozkaz na piśmie — пісьмовы загад;

mieć kogo na ~y — мець каго ў сваім распараджэнні;

z ~u — па загадзе;

rozkaz ! (wedle ~u!) уст. вайск. так!

rozkazać

зак. загадаць

rozkazodawca

м. асоба, якая аддае загад (распараджэнне)

rozkazodawstwo

н. аддача загадаў

rozkazujący

1. уладарны; уладны; загадны;

ton rozkazujący — уладны (загадны) тон;

2. грам. загадны;

tryb rozkazujący — загадны лад

rozkazywać

незак. загадваць