Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abeęinoópruy.

naładować

зак.

1. нагрузіць; загрузіць; напоўніць;

2. вайск., эл. зарадзіць;

naładować brzuch разм. напхаць жывот

naładowanie

н.

1. нагрузка; пагрузка; загрузка;

2. вайск., эл. зарадка; зараджанне

nałamać

зак. наламаць

nałapać

зак. налавіць

nałogowiec

м. чалавек з дрэннымі звычкамі

nałogowy

закаранелы;

nałogowy pijak — горкі п’яніца;

nałogowy palacz — заядлы курэц

nałowić

зак. налавіць; навудзіць

nałożnica

ж. уст. наложніца; палюбоўніца

nałożyć

зак.

1. накласці; пакласці;

2. надзець, апрануць;

nałożyć drogi — даць гаку

nałóg, ~ogu

nał|óg

м. дрэнная звычка