Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęioótuwyzż-.
bcdghijklmnpsśtwzż

rozłączyć

зак.

1. раз’яднаць;

2. разлучыць

rozłączyć się

зак.

1. раз’яднацца;

2. разлучыцца

rozłąka

ж. разлука

rozłobuzować się

зак.

1. раздурэцца;

2. распусціцца

rozłożyć

зак.

1. раскласці; размясціць; разлажыць;

2. раскінуць; рассунуць; расставіць

rozłożyć się

зак.

1. разлегчыся; расцягнуцца; разлажыцца;

2. раскласціся; распасціся

rozłożysty

разложысты, раскідзісты;

rozłożysty dąb — разгалісты дуб

rozłóg, ~ogu

rozł|óg

1. разлог; прастора;

2. ~ogi мн. бат. парасткі

rozłupać

зак. раскалоць, расшчапіць

rozłupywać

незак. расколваць, расшчапляць, расшчэпліваць