Verbum

nakrycie

nakryci|e

н.

1. пакрыццё; пакрывала; накрыўка;

~e głowy — галаўны ўбор;

~e łóżka — пакрывала; капа;

2. сервіроўка;

3. сталовы прыбор;

brak jednego ~a — не хапае аднаго прыбора

nakryć

зак.

1. накрыць; прыкрыць;

2. перан. разм. злавіць; заспець; накрыць;

nakryć złodzieja — злавіць (накрыць) злодзея;

nakryć do stołu — накрыць стол

nakryć się

зак. накрыцца; прыкрыцца;

nakryć się kocem — накрыцца коўдрай;

nakryć się nogami разм. паляцець дагары нагамі

nakrywa

ж. накрыўка

nakrywać

незак.

1. накрываць;

2. лавіць, заспяваць

nakrzyczeć

зак. накрычаць

nakrzyczeć się

зак. накрычацца

nakupić

зак. накупляць, накупіць

nakupować

незак. накупліваць

nakurzyć

зак.

1. напыліць;

2. надыміць