Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęioótuwyzż-.
bcdghijklmnpsśtwzż

rozłamać

зак. разламаць

rozłamać się

зак. разламацца

rozłamowiec

м. паліт. раскольнік

rozłamowy

раскольніцкі

rozłamywać

незак. разломліваць

rozłamywać się

незак. разломлівацца

rozłączać

незак.

1. раз’ядноўваць;

2. разлучаць;

rozłączać małżeństwo — разлучаць мужа з жонкаю

rozłączać się

незак.

1. раз’ядноўвацца;

2. разлучацца

rozłącznik

м.

1. тэх. раз’яднальнік;

2. знак пераносу, дэфіс

rozłączny

раздымны