Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęioótuwyzż-.
bcdghijklmnpsśtwzż

rozlutować

зак. разлітаваць

rozlutować się

зак. разлітавацца

rozluźnić

зак. аслабіць;

rozluźnić stosunki — аслабіць сувязі

rozluźnić się

rozluźni|ć się

зак. аслабіцца;

poprzęg się ~ł — папруга аслабілася

rozluźnienie

н. аслабленне;

rozluźnienie dyscypliny — аслабленне дысцыпліны

rozładować

зак. разгрузіць;

rozładować naprężoną atmosferę — разрадзіць напружаную атмасферу

rozładowanie

н.

1. разгрузка; выгрузка;

2. разрадка

rozładowywać

незак. разгружаць

rozładunek, ~ku

rozładun|ek

м. разгрузка

rozłam, ~u

м. раскол