Verbum

żywiczny

жывічны, смалісты

żywić

незак. жывіць; карміць;

żywić nadzieję — спадзявацца, мець надзею;

żywić w sercu żal — мець у сэрцы жаль

Żywiec

м. г. Жывец

żywiec

м.

1. жывец (рыба);

łowić na ~ca — лавіць на жыўца;

2. жывая вага

żywienie

н. харчаванне;

żywienie zbiorowe — грамадскае харчаванне

żywioł, ~u

м.

1. стыхія;

2. элемент

żywiołowo

стыхійна

żywiołowy

стыхійны; жывёльны;

~a siła przyrody — стыхійная сіла прыроды;

~e instynkty — жывёльныя інстынкты

żywnie

: rób, co ci się żywnie podoba — рабі так, як табе захочацца; рабі, як пажадаеш

żywnościowy

харчовы, прадуктовы