Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąceęfhijklłmnoóprstuwyz.
aceklmnoóprtuwy

szpic

м.

1. шпіль; востры канец;

2. шпіц (парода сабак);

sweter w szpic — джэмпер;

bródka w szpic — востраканечная бародка

szpica

ж. вайск. галаўная паходная застава; перадавы атрад

szpicel

м. шпік, сышчык; шпіён; шпег; віж; шныпар

szpiclować

незак. шпіёніць; віжаваць; шпегаваць

szpiclowski

шпіёнскі

szpicruta

ж. дубец, прут; пуга

szpieg

м. шпіён; шпег; віж; шныпар

szpiegostwo

н. шпіянаж, шпіёнства; віжаванне

szpiegować

незак. шпіёніць

szpiegowski

шпіёнскі