Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

indyk

м. індык

indywidualista

м. індывідуаліст

indywidualizm, ~u

м. індывідуалізм

indywidualność

indywidualnoś|ć

ж. індывідуальнасць;

on jest wielką ~cią — ён выключная (выдатная) асоба

indywidualny

індывідуальны

indywiduum

н.

1. індывідуум; асоба;

2. біял. асобіна;

3. разм. тып; суб’ект

indziej :

gdzie indziej — у іншым месцы;

kiedy indziej — іншым разам;

nigdzie indziej — больш нідзе; ні ў якім іншым месцы