Verbum

rozgałęzienie

н. разгалінаванне

rozgałęziony

rozgałęzion|y

разгалінаваны;

drzewo ~e — разгалінаванае дрэва;

sprzysiężenie szeroko ~e — шырока разгалінаваная змова

rozganiać

незак. разганяць

rozgardiasz, ~u

м. сумятня, мітусня; бязладдзе, раздрай

rozgarniać

незак. разгортваць

rozgarniarka

ж. тэх. грэйдэр

rozgarnięcie

н.

1. разграбанне;

2. кемлівасць

rozgarnięty

1. разгорнуты;

2. дабітны; кемлівы, кемны;

mało rozgarnięty — някемлівы, някемны

rozgiąć

зак. разагнуць

rozgiąć się

зак. разагнуцца