Verbum

czkawka

ж. ікаўка

czknąć

зак. ікнуць

czł.

= członek — сябра, чалец, член; чл.

człapać

незак. валачыся; цягнуць ногі; шлёпаць

człapy

мн. растаптаны абутак; шлапакі

człeczek

м.; гл. człowieczek

człeczyna

ж. бядак-чалавек, бедачына, гаротнік, небарака

człek

м.

1. чалавек;

2. разм. я (пра сябе);

człek by coś zjadł — я б чаго-небудзь з’еў

człekokształtny

człekokształtn|y

чалавекападобны;

małpa ~a — чалавекападобная малпа

człon, ~u

м. член; элемент; звяно;

człon zdania грам. член сказа;

człon rakiety касм. ступень ракеты