Verbum

rozkorkować

зак.; гл. odkorkować

rozkorzenić się

зак. укараніцца; пусціць карані

rozkosz

ж.

1. асалода;

z ~ą — з асалодай;

istna rozkosz! — сапраўдная асалода!;

2. ~e мн. раскоша; уцехі;

~e podniebienia — абжорства

rozkoszny

прыемны, цудоўны, шчасны;

~y uśmiech — прыемная ўсмешка;

~e życie — шчаснае жыццё

rozkoszować się

незак. цешыцца

rozkraczać

незак. расстаўляць; раскірэчваць; rozkraczać nogi — расстаўляць ногі, раскірэчвацца, раскарачвацца

rozkradać

незак. раскрадаць, раскрадваць

rozkrajać

зак. разрэзаць

rozkraść

зак. раскрасці

rozkrawać

незак. разрэзваць, разразаць