Verbum

rozklejanie

н. расклейванне

rozklekotać

зак.

1. расхістаць, разбіць;

2. разладзіць; расстроіць;

rozklekotać fortepian разм. разладзіць раяль

rozklekotać się

rozklekota|ć się

зак. разладзіцца, расстроіцца;

nerwy się ~ły перан. нервы расхадзіліся

rozklekotany

расхістаны, разбіты;

rozklekotany wóz — разбіты воз

rozklepać

зак. раскляпаць, разнітаваць

rozklepywać

незак. расклёпваць, разнітоўваць

rozkład, ~u

м.

1. расклад;

rozkład lekcji — расклад урокаў;

rozkład jazdy — расклад руху;

2. размяшчэнне;

rozkład pokojów — размяшчэнне пакояў;

3. гніенне

rozkładać

незак.

1. раскладаць; размяшчаць; разбіраць;

2. раскідаць; разводзіць;

rozkładać ramiona — разводзіць рукамі

rozkładać się

rozkłada|ć się

незак.

1. раскладацца;

~ć się z książkami na stole — раскладацца з кніжкамі на стале;

szafa się ~\ na części — шафа разбіраецца на часткі;

~ć się na łóżku — разлягацца на ложку;

2. гніць

rozkładany

rozkładan|y

раскладны, разборны;

stół ~y — раскладны стол;

łóżko ~e — раскладны ложак