Verbum

rozdwoić

зак. раздвоіць

rozdwoić się

зак. раздвоіцца

rozdwojenie

н. раздваенне;

rozdwojenie jaźni — раздваенне асобы

rozdymać

незак. раздуваць, раздзімаць

rozdz.

= rozdział — раздзел; раздз.

rozdział, ~u

м.

1. раздзел;

rozdział książki — раздзел кнігі;

2. падзел; раздзел; аддзяленне;

rozdział majątku — падзел маёмасці;

rozdział kościoła od państwa — аддзяленне царквы ад дзяржавы;

3. размеркаване, падзел;

rozdział prądu — эл. размеркаванне току;

rozdział mieszkań — падзел кватэр;

4. разлад

rozdziałek

м.

1. невялікі раздзел (глава);

2. прабор;

uczesanie z ~kiem — прычоска з праборам

rozdziawiać

незак. разяўляць

rozdziawić

зак. разявіць;

rozdziawić gębę вульг. разявіць зяпу

rozdzielacz

м.

1. размеркавальнік;

2. сепаратар