Verbum

inteligencja

inteligencj|a

ж.

1. розум; разумовае развіццё;

żywa ~a — жывы розум;

wyróżniać się ~ą — вылучацца розумам;

2. інтэлігенцыя;

czołowa ~a — перадавая інтэлігенцыя;

~a miejscowa — мясцовая інтэлігенцыя

inteligencki

інтэлігенцкі

inteligent

м. інтэлігент

inteligentka

ж. інтэлігентка

inteligentnie

інтэлігентна

inteligentny

inteligentn|y

разумны; кемлівы, цямлівы;

~e zwierzę — разумная жывёла;

~a maszyna — разумная машына

intencja

intencj|a

ж. намер;

mieć dobre ~e — мець добрыя намеры;

zrobić co w najlepszej ~i — зрабіць што з найлепшымі намерамі

intendent

м. інтэндант

intendentura

ж. інтэнданцтва

intensyfikacja

ж. інтэнсіфікацыя