Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

szczutek

szczut|ek

м. пстрычка;

dać ~ka — даць пстрычку

szczwany

хітры, пранырлівы;

szczwany lis — прабеглы чалавек; біты воўк

szczycić się

незак. ганарыцца

szczygieł

м. заал. шчыгол (Carduelis carduelis L.)

szczypać

szczyp|ać

незак. шчыпаць;

dym ~ie mnie w oczy — дым есць (дзярэ) мне вочы

szczypawka

ж. заал. жужаль (Carabus L.)

szczypce

мн.

1. шчыпцы; абцугі;

2. (у рака) клюшні

szczypczyki

мн. шчыпчыкі; абцужкі; пінцэт

szczypior, ~u

м. зялёная цыбуля, пер’е (у цыбулі)

szczypiorek, ~ku

szczypior|ek

м.; гл. szczypior