Verbum

szczątkowy

1. рэшткавы, астаткавы;

2. рудыментарны;

organy ~e біял. рудыментарныя органы

szczebel

м.

1. прыступка;

2. ступень; узровень;

na najwyższym ~lu — а) у найвышэйшай ступені;

на найвышэйшым узроўні

szczebiot, ~u

м.

1. шчэбет; шчабятанне;

2. лепятанне

szczebiotać

незак.

1. шчабятаць;

2. лепятаць

szczebiotka

ж. шчабятуха, шчабятушка

Szczecin

м. г. Шчэцін

szczecina

ж. шчацінне, шчэць

Szczecinek

м. г. Шчацінак

szczeciniasty

шчаціністы

szczeć

ж.; гл. szczecina