Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zniknąć

зак. знікнуць; прапасці;

zniknąć jak kamfora — выпарыцца; развеяцца; знікнуць;

zniknąć z oczu — знікнуць з вачэй;

zniknąć sobie z oczu — згубіць адно аднаго

zniknięcie

н. знікненне

znikomość

ж. мізэрнасць; нязначнасць

znikomy

znikom|y

нязначны; мізэрны;

~е szanse — мізэрныя шансы

znikopis

м. пластыкавая дошка для пісання фламастарамі

zniszczeć

зак.

1. сапсавацца;

2. загінуць; прапасці

zniszczenie

н.

1. знішчэнне; разбурэнне;

2. тэх. знос; зношанасць

zniszczyć

зак. знішчыць; зруйнаваць; разбурыць; сапсаваць; папсаваць

znitować

зак. закляпаць, знітаваць

zniweczyć

зак. знішчыць; разбурыць; звесці на нішто; змарнаваць;

zniweczyć plany — разбурыць (разладзіць) планы;

zniweczyć wysiłki — змарнаваць (звесці на нішто) намаганні