Verbum

znęcić

зак. прыманіць; завабіць; звабіць;

znęcić w zasadzkę — заманіць у засаду

znęcić się

зак. спакусіцца; захапіцца

znękany

змучаны; змардаваны; скатаваны; знявечаны

znicz

м.

1. святарны агонь; вечны огонь;

2. лямпада (на магіле);

znicz olimpijski спарт. алімпійскі факел

zniechęcać

незак. ( kogo do czego) адбіваць ахвоту (жаданне) (у каго да чаго); адштурхоўваць;

zniechęcać do pracy — адбіваць жаданне працаваць

zniechęcać się

незак. (do kogo/czego) расчароўвацца (у кім/чым); губляць ахвоту (інтарэс) (да чаго)

zniechęcenie

н. расчараванне; паныласць; заняпад духу

zniechęcić

зак.

1. ( kogo do czego) адбіць ахвоту (у каго да чаго); адштурхнуць (ад каго);

2. расхаладзіць;

niepowodzenia ~ły go do reszty — няўдачы зусім яго збянтэжылі (збілі з панталыку)

zniechęcić się

зак. (do kogo/czego) расчаравацца (у кім/чым); страціць ахвоту (інтарэс) (да чаго)

zniechęcony

расчараваны