Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąceęfhijklłmnoóprstuwyz.

swawola

ж. свавольства

swawolić

незак.

1. сваволіць;

2. дурэць, гарэзнічаць

swawolnik

м. свавольнік, гарэза, гарэзнік

swawolny

свавольны, гарэзлівы

swąd, swędu

м. чад, гар

sweter

м. світэр

swędzenie

н. сверб

swędzić

swędzi|ć

незак. свярбець;

swędzić go ręka — у яго свярбіць рука;

swędzić mnie — мне свярбіць

swoboda

swobod|a

ж. свабода; воля;

~y obywatelskie — грамадзянскія свабоды;

mieć ~ę działania — мець свабоду дзеянняў

swobodnie

свабодна, вольна; раскавана; нязмушана