Verbum

rozgłos, ~u

м. слава; папулярнасць;

bez ~u — без шуму, уціхую;

zdobyć rozgłos — атрымаць вядомасць; заваяваць папулярнасць

rozgłosić

зак. раструбіць, разнесці

rozgłośnia

ж. радыёвяшчальная станцыя

rozgłośny

1. гучны, моцны;

2. агульнавядомы;

3. шырокавяшчальны

rozgmatwać

зак. разблытаць

rozgniatać

незак. раздушваць, расціскаць

rozgnieść

зак. раздушыць, расціснуць

rozgniewać

зак. раззлавацца

rozgniewać się

зак. раззлавацца

rozgonić

зак. разагнаць