Verbum

burzyciel

м.

1. разбуральнік; парушальнік;

2. бунтар

burzycielski

1. разбуральны;

2. бунтарскі

burzyć

незак.

1. разбураць; ламаць;

2. хваляваць;

wiatr burzyć wodę — вецер уздымае хвалі;

3. кудлаціць (валасы);

4. падбухторваць; бунтаваць;

~ć krew — хваляваць; узбуджаць; бударажыць

burzyk

м. заал. буравеснік (Thalassidroma pelagica)

burżuazja

ж. буржуазія

burżuazyjny

буржуазны

burżuj

м. разм. пагард. буржуй

burżujski

пагард. буржуйскі

business, ~u

м. [biznes]; гл. biznes

businessman

м. [biznesmen]; гл. biznesmen