Verbum

bunt, ~u

м. бунт;

wzniecać bunt — узнімаць (падымаць) бунт

buntować

незак. падбухторваць да бунту

buntować się

незак. бунтаваць; не згаджацца; пярэчыць

buntowanie

н. бунтаванне; бунтарства

buntowniczy

бунтарскі; мяцежны

buntownik

м. бунтаўшчык, мяцежнік, паўстанец, бунтаўнік, бунтар; баламутнік

buńczuczny

напышлівы, ганарысты

buńczuk

м. гіст. бунчук

bura

ж. разм. наганяй, прачуханка

buraczany

бураковы, бурачны;

liście ~e — бураковыя (бурачныя) лісты