Verbum

brząkać

незак. брынкаць; званіць

brząknąć

зак. брынкнуць; дзынкнуць

brzdąc

м. жарт. бутуз

brzdąkać

незак. брынкаць; дзынкаць

brzdąkanie

н. брынканне; дзынканне

brzdęk !

бац!; бух!

Brzeg

м. г. Бжэг

brzeg, ~u

м. бераг;

brzeg lasu — край (ускраек) лесу; узлессе;

brzeg sukni — бераг сукенкі;

złocone ~i książki — пазалочаны (залаты) абрэз кнігі;

pierwszy z ~u — першы з краю;

stać nad ~iem przepaści — стаяць на краі прорвы;

cicha woda ~i rwie — у ціхім балоце чэрці вядуцца; ціхая свіння глыбока рые

brzegowy

берагавы

brzemienna

ж. цяжарная