Verbum

zguba

ж.

1. пагібель;

2. згуба

zgubić

зак.

1. згубіць;

zgubić ślad — згубіць след;

2. загубіць;

zgubić takt — збіцца з такту

zgubić się

зак.

1. згубіцца;

2. заблукаць;

3. разгубіцца

zgubny

згубны, пагібельны

zgwałcenie

н. згвалтаванне

zgwałcić

зак.

1. згвалціць, згвалтаваць;

2. уст. парушыць;

zgwałcić prawo — парушыць закон

zhańbić

зак. зганьбіць, зганьбаваць, зняславіць

zhańbić się

зак. зганьбіцца; абняславіцца

ziać

незак.

1. зеўраць;

pod nogami ~ła przepaść — пад нагамі зеўрала бездань;

2. czym пыхаць, палаць; патыхаць;

~ć nienawiścią — патыхаць нянавісцю

ziajać

незак. зяхаць, зяпаць