Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zgrywa

ж. разм. розыгрыш

zgrywac się

незак. разм. крыўляцца, прыкідвацца кім

zgrywus

м. разм. жартаўнік, жартун; смяхун; штукант, штукар

zgryz, ~u

м.

1. прыкус;

2. разм. клопат; засмучэнне

zgryzać

незак. разгрызаць, раскусваць

zgryzota

ж. засмучэнне; клопат, згрызота

zgryźć

зак. разгрызці, раскусіць

zgryźliwość

ж. зласлівасць; сварлівасць, бурклівасць

zgryźliwy

зласлівы; сварлівы, бурклівы;

zgryźliwy ton — бурклівы тон

zgrzać się

зак. распарыцца, разаўрэць