Verbum

stronica

ж. старонка; балона; бачына

stronić

незак. od kogo/czego пазбягаць, унікаць каго/чаго; трымацца ўбаку ад каго/чаго;

stronić od ludzi — пазбягаць (унікаць) людзей

stronnictwo

н.

1. паліт. партыя;

stronnictwo demokratyczne — дэмакратычная партыя;

2. партыя; лагер; прыхільнікі

stronniczość

ж. небесстароннасць, неаб’ектыўнасць

stronniczy

небесстаронні, неаб’ектыўны

stronnik

м. прыхільнік

stront, ~u

м. хім. стронцый

strop, ~u

м. скляпенне

stropić

зак. збянтэжыць; засароміць

stropić się

зак. збянтэжыцца, засаромецца