Verbum

zacofaniec

м. разм. адсталы (косны) чалавек

zacofany

адсталы; косны;

kraje ~e gospodarczo — адсталыя краіны

zaczadzenie

н. чад;

ulec ~u — учадзець

zaczadzieć

зак. учадзець

zaczaić się

зак. прытаіцца; затаіцца; схавацца

zaczarować

зак. зачараваць; заваражыць

zaczarowany

зачараваны; заварожаны;

~е koło — зачараванае кола;

słuchał jak ~y — ён слухаў як зачараваны

zacząć

зак. пачаць; распачаць;

~ć mówić — пачаць гаварыць; загаварыць;

~ł dwudziesty rok życia — яму пайшоў дваццаты год

zacząć się

зак. пачацца; распачацца;

od tego się wszystko ~ęło — з гэтага ўсё пачалося

zaczątek, ~ku

м. зачатак; пачатак