Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęioótuwyzż-.
bcdghijklmnpsśtwzż

rozbujać

зак. раскалыхаць; разгайдаць

rozbujać się

зак. раскалыхацца; разгайдацца

rozcapierzyć

зак.; гл. rozczapierzyć

rozchełstany

расхлістаны, расшпілены

rozchichotać się

зак. зарагатаць, засмяяцца

rozchlapać

зак. расплюхаць

rozchmurzyć

зак. разагнаць хмары; перан.

rozchmurzyć czoło — павесялець

rozchmurzyć się

зак. перан. павесялець

rozchodnik

м. бат. расходнік (Sedum L.)

rozchodzić

зак. разнасіць (абутак)