Verbum

zezwolenie

н. дазвол;

dać ~e — даць дазвол; z czyjego

~a — (za czyim

~em) — з дазволу каго

zezwolić

зак. дазволіць

zeżreć

зак. зжэрці

zębaty

1. зубасты;

2. тэх. зубчасты

zgadać się

зак.

1. разгаварыцца;

~ło się о ... — размова зайшла пра...;

2. згаварыцца; дамовіцца

zgadnąć

зак. адгадаць, разгадаць, угадаць

zgadnięcie

н. разгадка

zgadywanka

ж. разм. загадка; рэбус

zgaga

ж. пякотка, пячайка

zganić

зак. зганіць; вылаяць; раскрытыкаваць