Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęioótuwyzż-.
bcdghijklmnpsśtwzż

rozbrajający

які абяззбройвае; абяззбройвальны

rozbraniać

незак. разнімаць, разбароньваць;

rozbraniać bijących się — разнімаць задзір; спыняць бойку

rozbrat :

wziąć rozbrat z czym — паставіць крыж на чым, пакончыць, парваць з чым

rozbroić

зак.

1. раззброіць;

2. перан. абяззброіць

rozbroić się

зак. раззброіцца

rozbrojenie

н. раззбраенне

rozbrykać się

зак. раздурэцца

rozbryzgiwać

зак. распырскваць

rozbryzgiwać się

незак. распырсквацца

rozbryznąć

зак. распырснуць