Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

tępić się

незак. тупіцца, прытупляцца

tępieć

tępie|ć

незак. тупець, тупіцца;

wzrok ~je — зрок пагаршаецца

tępo

тупа

tępogłowy

тупагаловы

tępość

ж. тупасць

tępota

ж. тупасць

tępy

tęp|y

тупы;

~a głowa — тупіца

tęskliwy

сумны, журботны, тужлівы; маркотны

tęsknić

незак. za kim/czym (do kogo/czego) cумаваць, тужыць; маркоціцца аб кім/чым (па кім/чым)

tęskno

сумна, журботна, тужліва; маркотна