Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zdobywca

м. заваёўнік;

zdobywca złotego medalu — залаты медаліст

zdobywczy

заваявальны; пераможны

zdolność

zdolnoś|ć

ж. здольнасць;

~ć do pracy — працаздольнасць;

~ć do czynności prawnych юр. дзеяздольнасць;

~ci malarskie — здольнасці да малявання;

zdradzać ~ci do czego — праяўляць здольнасці да чаго

zdolny

1. здольны; адораны;

2. do czego здольны на што;

on jest zdolny do wszystkiego — ён здольны на ўсё

zdrada

zdrad|a

ж. здрада;

~a stanu — дзяржаўная здрада;

dopuścić się ~у — здрадзіць

zdradliwy

zdradliw|y

1. каварны; падступны; здрадлівы; вераломны;

~е pytanie — каварнае (падступнае) пытанне;

2. ненадзейны; небяспечны;

~е przejście — небяспечны пераход

zdradzać

незак.

1. kogo/co здраджваць каму/чаму; выдаваць каго/што;

zdradzać tajemnice — выдаваць таямніцу;

2. праяўляць

zdradzać się

незак. z czym выдаваць сябе чым;

zdradzać się z niechęcią — праяўляць непрыхільнасць

zdradzić

зак.

1. kogo/co здрадзіць каму/чаму;

zdradzić ojczyznę — здрадзіць радзіме;

2. выдаць; праявіць; выявіць;

zdradzić tajemnicę — выдаць таямніцу;

zdradzić niepokój — праявіць (выказаць) неспакой;

zdradzić zdolności — праявіць здольнасці

zdradzić się

зак. z czym выдаць сябе чым