Verbum

błąkać się

незак.; гл. błądzić 1

błąkanie się

н. блуканне

błędnie

памылкова; няслушна

błędny

1. памылковы; няслушны;

2. блукаючы;

nerw błędny анат. блукаючы нерв;

3. звар’яцелы;

błędny rycerz — вандроўны рыцар

błękit, ~u

м.

1. блакіт; сіні колер;

2. небасхіл; неба

błękitnawy

блакітнаваты

błękitnieć

незак. блакітнець; сінець

błękitnooki

блакітнавокі

błękitny

блакітны;

~e hełmy — блакітныя каскі (міратворчыя сілы ААН);

~a krew — блакітная кроў

błogi

шчаслівы, шчасны;

błogi wyraz twarzy — шчаслівы выраз твару;

błogi uśmiech — шчаслівая ўсмешка