Verbum

zdarzenie

н. выпадак; здарэнне; падзея

zdatność

ж. прыдатнасць;

zdatność do służby — прыдатнасць да службы;

zdatność do lotu ав. лётныя якасці

zdatny

прыдатны;

zdatny do użytku — прыдатны да ўжывання;

zdatny do walki — баяздольны

zdawać

незак.

1. здаваць;

2. даручаць; давяраць;

3. даваць

zdawać się

незак.

1. na kogo/co спадзявацца на каго/што; давярацца каму/чаму;

2. безас. здавацца;

~je mi się ... — мне здаецца...

zdawkowy

які нічога не значыць; банальны;

~y komplement — банальны камплімент;

~а rozmowa — а) выпадковая размова;

павярхоўная размова

zdążać

незак.

1. паспяваць;

2. кіравацца; накіроўвацца

zdążyć

зак. паспець;

zdążyć na czas — паспець у час (своечасова)

zdechlak

м. разм. здыхляк, слабак, хіляк, хваравека

zdechły

1. здохлы; дохлы; акалелы;

2. разм. дохлы, чэзлы, кволы, слабы, хваравіты