Verbum

rozbiórka

ж. разборка, дэмантаж; знос;

budynek przeznaczony do ~i — будынак, прызначаны для дэмантажу (зносу)

rozbitek

м. які пацярпеў крушэнне

rozbłysk, ~u

м. успышка

rozbłysnąć

зак. шугнуць, бліснуць

rozboleć

зак. разбалецца;

~ało mię gardło — у мяне разбалелася горла

rozbój, ~oju

м. разбой;

~ój na gładkiej drodze — разбой сярод белага дня

rozbójniczy

разбойніцкі

rozbójnik

м. разбойнік

rozbrajać

незак.

1. раззбройваць;

2. перан. абяззбройваць

rozbrajać się

незак. раззбройвацца