Verbum

zbrodniczy

злачынны

zbroić

I незак.

узбройваць

II зак.

насваволіць; напракудзіць; нагарэзнічаць

zbroić się

незак.

1. узбройвацца;

2. w co перан. узбройвацца, запасацца чым

zbroja

ж. гіст. даспехі;

zbroja rycerska — рыцарскія даспехі

zbrojarnia

ж. арматурная майстэрня; арматурны цэх

zbrojenie

zbroje|nie

н.

1. узбраенне;

redukcja ~ń — скарачэнне ўзбраенняў;

2. (дзеянне) арміраванне;

3. арматура;

zbrojenie betonu — арматура бетону

zbrojeniowy

1. збройны;

przemysł zbrojeniowy — ваенная прамысловасць;

2. тэх. арматурны

zbrojeniówka

ж. разм.

1. ваенная прамысловасць;

2. ваенны (зброевы) завод

zbrojny

zbrojn|y

1. узброены; збройны;

siły ~e — узброеныя сілы;

2. уст. апрануты ў браню (даспехі);

~e ramię кніжн. узброеныя сілы; армія;

~ą ręką (dłonią) — сілай зброі

zbrojownia

ж.

1. склад зброі, збраёўня, арсенал;

2. гл. zbrojarnia