Verbum

spulchnić

зак. разрыхліць

spurpurowieć

зак. пабарвавець, пачырванець

spust, ~u

м.

1. спуск; спускавы кручок; спускавая кнопка;

spust migawki фот. кнопка;

zamknąć drzwi na dwa ~y — замкнуць дзверы на два абароты;

2. адводны канал;

mieć dobry spust разм. мець апетыт

spustoszenie

н. спусташэнне;

siać spustoszenie — сеяць спусташэнне; спусташаць

spustoszyć

зак. спустошыць

spuszczać

незак.

1. апускаць, спускаць; збаўляць; паніжаць;

spuszczać cenę — збаўляць (паніжаць) цану (кошт);

spuszczać psa ze smyczy — спускаць (адвязваць) сабаку;

spuszczać głowę — апускаць галаву;

2. збываць; прадаваць;

nie spuszczać kogo z oczu — а) сачыць за кім; не спускаць з каго вачэй;

любавацца

spuszczać się

незак.

1. апускацца, спускацца;

2. спадзявацца;

spuszczać się na kogo — а) спадзявацца на каго;

давяраць каму

spuścić

зак. апусціць, спусціць;

spuścić z tonu іран. збавіць тон

spuścić się

зак. апусціцца, спусціцца

spuścizna

ж. спадчына