Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

sprowadzać

sprowadza|ć

незак.

1. прыводзіць; клікаць, выклікаць;

~ć do domu przyjaciół — прыводзіць да дому прыяцеляў;

co cię tu sprowadzać? — што цябе сюды прыводзіць?;

2. зводзіць (зверху ўніз);

3. выпісваць; замаўляць; дастаўляць;

~ć z zagranicy — выпісваць з-за граніцы;

4. пераводзіць (тэму, размову);

5. выклікаць;

lekarstwo sprowadzać sen — лекі выклікаюць сон

sprowadzać się

незак.

1. пераязджаць;

2. зводзіцца;

zagadnienie sprowadzać się do ... — пытанне зводзіцца да...

sprowadzić

зак.

1. прывесці;

sprowadzić do współnego mianownika мат. прывесці да агульнага назоўніка;

2. звесці (зверху ўніз);

3. выпісаць; заказаць; замовіць;

4. перавесці (тэму, размову);

5. выклікаць;

гл. sprowadzać

sprowadzić się

зак.

1. пераехаць; перасяліцца;

2. do czego звесціся да чаго;

гл. sprowadzać się

sprowokować

зак. справакаваць

spróbować

зак.

1. паспрабаваць;

2. пакаштаваць; паспытаць

spróchniały

спарахнелы

spróchnieć

зак. спарахнець

spruć

зак. спароць

spruwać

незак. спорваць