Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zażenowany

збянтэжаны; засаромлены

zażgać

зак.; гл. zadźgać

zażyć

зак. ( co, czego)1. прыняць, ужыць што;

zażyć lekarstwo — прыняць лекі;

zażyć kąpieli — прыняць ванну;

2. зведаць; зазнаць; спазнаць; паспытаць што;

zażyć szczęścia — спазнаць шчасце;

zażyć rozkoszy — атрымаць асалоду

zażyłość

ж. цесная сувязь; сяброўства

zażyły

zażył|y

сяброўскі; прыяцельскі; блізкі;

~е stosunki — сяброўскія (блізкія) адносіны (стасункі)

zażywać

незак. ( co, czego)1. прымаць, ужываць што;

zażywać kąpieli — прымаць ванну;

2. зазнаваць; пераносіць; карыстацца чым;

zażywać świeżego powietrza — быць на свежым паветры;

zażywać spokoju — цешыцца спакоем

zażywny

укормлены; сыты;

zażywny jegomość — таўстун; таўсцель

ząb

м.

1. зуб;

ząb mleczny — малочны зуб;

ząb sieczny — разец;

ząb trzonowy — карэнны зуб;

ból zębów — зубны боль;

2. тэх. зуб; зубец;

dzwonić (szczękać) zębami — ляскаць зубамі;

szczerzyć zęby разм. шчэрыць зубы; зубы прадаваць;

to na jeden ząb — тут няма чаго есці

ząbczasty

зубчасты

ząbek

м.

1. зубок, зубочак;

2. зубец; зубчык;

ząbek czosnku — зубок часныку