rożen
roż|en
м. ражон, пожаг; спічак; вожаг;
kurczak z ~na — кураня, печанае на ражне
ród, rodu
м. род;
rodem z Warszawy — родам з Варшавы;
jędza z piekła rodem разм. ведзьма
róg, rogu
м.
1. рог;
róg obfitości — рог дастатку;
przytrzeć rogów komu — падрэзаць рогі каму;
2. рог; кут;
sklep na rogu — магазін на рагу;
za rogiem — за рогам;
w rogu pokoju — у куце пакоя
rój, roju
м.
1. рой;
2. перан. рой; хмара; мноства
rójka
ж. раенне;
rójka pszczół — раенне пчол
rów, rowu
м.
1. роў; канава;
rów odpływowy — адвадная канава;
rów nawadniający — арашальная канава;
2. вайск.. акоп; роў;
rów łącznikowy вайск. ход злучэння;
rów strzelecki вайск. стралковы акоп;
3. упадзіна;
rów oceaniczny — акеанічная ўпадзіна