sprawca
м. віноўнік;
sprawca wypadku — віноўнік здарэння (няшчаснага выпадку)
sprawdzać
незак. правяраць; спраўджваць;
sprawdzać na sobie — выпрабоўваць (правяраць) на сабе
sprawdzać się
незак. збывацца, спраўджвацца, здзяйсняцца
sprawdzian, ~u
м.
1. крытэрый; паказчык; шаблон;
2. школьн.. тэст; праверачная праца
sprawdzić
зак. праверыць; спраўдзіць
sprawdzić się
sprawdzi|ć się
зак. здзейсніцца, збыцца, спраўдзіцца;
wszystko się ~ło, co przepowiedział — усё збылося (спраўдзілася, здзейснілася), што ён прадказаў
sprawiać
незак. прычыняць, учыняць, рабіць, наносіць;
гл. sprawić 1, 2
sprawić
sprawi|ć
зак.
1. прычыніць, учыніць, зрабіць, нанесці;
~ć wrażenie — выклікаць уражанне;
~ć przyjemność — зрабіць прыемнасць;
przypadek to ~ł — гэта справа выпадку;
2. купіць, справіць;
~ć nowe ubranie — купіць новы касцюм;
3. вытрыбушыць;
~ć zająca — вытрыбушыць зайца;
~ć komu lanie — даць дыху (чосу) каму