spokojny
спакойны;
jestem co do tego spokojny — за гэта я спакойны;
możesz być spokojny — можаш быць спакойны; можаш не хвалявацца
spokornieć
зак. супакоіцца, уціхамірыцца
spokój, ~oju
spok|ój
м.
1. спакой;
ta myśl nie dawała mi ~oju — гэтая думка не давала мне спакою;
2. мір; парадак;
3. цішыня;
proszę o ~ój! — калі ласка, цішэй!; цішыня!;
dać spokój czemu — пакінуць што ў спакоі; перастаць рабіць што;
daj ~ój! — адчапіся ад мяне!
spokrewnić się
зак. зрадніцца, парадніцца
spokrewniony
1. параднёны;
2. які знаходзіцца ў сваяцтве
spolszczać
незак.
1. гл. polonizować
2. перакладаць на польскую мову
spolszczyć
зак.
1. гл. spolonizować
2. перакласці на польскую мову