Verbum

zaszczycić

зак. kogo czym аказаць гонар каму чым, ушанаваць каго

zaszczyt, ~u

м.

1. гонар; пашана;

zrobić komu zaszczyt — аказаць каму гонар;

2. мн.~у — ушанаванні

zaszczytny

ганаровы;

zaszczytny tytuł — ганаровае званне

zaszeleścić

зак. зашалясцець; зашамацець

zaszemrać

зак.

1. зашумець; зашамацець;

2. зашумець (незадаволена); пачаць наракаць

zaszklenie

н. зашкленне

zaszklić

зак. зашкліць;

zaszklić okna — зашкліць вокны

zaszkodzić

зак. пашкодзіць; нанесці шкоду;

nie zaszkodzić — не зашкодзіць; варта

zaszlochać

зак. зарыдаць, заплакаць

zaszły

які здарыўся;

~е wypadki — падзеі, якія адбыліся