Verbum

spalić się

зак.

1. згарэць; спаліцца;

2. студ. жарг. праваліцца на экзамене;

spalić się ze wstydu — згарэць ад сораму

spalinowiec

м. цеплаход

spalinowy

унутранага згарання;

silnik ~y — рухавік унутранага згарання;

gazy ~e — выхлапныя газы;

lokomotywa ~a — цеплавоз; дызель

spalony

1. згарэлы; спалены;

2. разм. выкрыты;

pozycja ~a спарт. становішча па-за гульнёй;

na ~ym спарт. па-за гульнёй

spamiętać

зак. запомніць; утрымаць (захаваць) у памяці

spanie

н.

1. сон; спаннё;

do ~a — спальны;

2. месца для спання; пасцель

spaniel

м. спаніэль (парода сабакі)

spaprać

зак. разм. папсаваць; запароць

sparalizowany

паралізаваны

sparaliżować

зак. паралізаваць