Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zastraszenie

н.

1. запалохванне;

2. страх; жах; запалоханасць

zastraszyć

зак. запалохаць; застрашыць

zastrugać

зак. застругаць

zastrzec

зак. абумовіць; агаварыць;

zastrzec sobie prawo — пакінуць за сабой права

zastrzec się

агаварыцца; зрабіць заўвагу, папярэдзіць

zastrzegać

незак. абумоўліваць; агаворваць

zastrzegać się

незак. агаворвацца, выказваць засцярогу, папярэджваць

zastrzelić

зак.

1. застрэліць;

2. разм. агарошыць

zastrzelić się

зак. застрэліцца

zastrzeżenie

zastrzeże|nie

н.

1. агаворка; перадумова;

bez ~ń — без агаворак;

2. пярэчанне;

nie mam żadnych ~ń — y мяне няма пярэчанняў; я не пярэчу