Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąceęfhijklłmnoóprstuwyz.

spajać

I незак.

спойваць

II незак.

1. змацоўваць, злучаць;

2. аб’ядноўваць, яднаць, згуртоўваць

spajanie

I н.

спойванне

II н.

1. спайка, спайванне;

2. аб’яднанне, згуртоўванне, яднанне, з’ядноўванне

spakować

зак. спакаваць, упакаваць

spakować się

зак. спакавацца, упакавацца

spalać

незак. спальваць

spalać się

незак. згараць; спальвацца

spalanie

н.

1. спальванне;

2. згаранне

spalenie

н.; гл. spalanie

spalenizna

spalenizn|a

ж.

1. гар; смаль;

czuć ~ę — пахне гарэлым;

2. пажарышча

spalić

зак.

1. спаліць; абпаліць;

2. студ. жарг. праваліць экзамен;

spalić za sobą mosty — спаліць за сабой масты